Чытала сама неаднаразова, чула ад святароў, што на зямлі суседняй Літвы ёсць святое месца - Крыжовая гара, або гара Малітваў, якую кожны год наведваюць тысячы людзей з розных куткоў свету. Цікавая гісторыя Крыжовай гары. Але зараз не пра гэта…
Адна справа чытаць, чуць, і зусім іншая - убачыць на свае вочы.
14 лістатапада мне пашчасціла быць удзельніцай пілігрымкі да святых месцаў у Літве. Убачанае хвалююча пранікае ў сэрца, трывала западае ў памяці. Сотні тысяч крыжоў! Малых, маленькіх, вялікіх, драўляных, жалезных, з надпісамі і без іх.
Хтосьці пакінуў ружанец, абразок ці іншы знак. І ўсё гэта - сімвалы малітвы людзей да Пана Бога. І ўжо міжволі становішся сведкай людскіх трывог, болю, радасці, просьбаў, падзяк. Усёй істотай пачынаеш адчуваць вялікую сілу Божай любові, і шэптам прамаўляеш свае просьбы з назеяй атрымаць Божае благаславенне і апеку Маці Божай для сябе, для сваіх родных і блізкіх. Такое не забываецца, не праходзіць бясследна. Дзякуй, Божа, за дар веры, за лекі для душы!
Кожны з нас ішоў на гару Крыжоў са сваімі думкамі, просьбамі і пакінуў там свой знак-сімвал. Яно так, бо ўсе мы розныя. Але адчувалася моцная еднасць, калі мы сталі па кругу, злучылі рукі і шматразова разам у голас прамаўлялі малітву да Творцы з надзеяй быць адоранымі Яго ласкай і апекай Маці Божай. Дзякуй, Божа, за дар малітвы!
Цяпер на Крыжовай гары будзе стаяць крыж ад імя ўсёй нашай парафіі з надпісам на таблічцы "Дзякуй, Пан Езус, за дар збаўлення і просім Твайго благаславення. Парафія святых Апосталаў Пятра і Паўла ў Іўі.".
Няхай ён будзе сімвалам падзякі нашай парафіяльнай супольнасці за дар вялікай Божай любові, сімвалам супольнай малітвы за спакой на зямлі, за Божае благаславенне і апеку Маці Божай за родных і блізкіх.
Незабыўныя ўражанні застануцца ў памяці ад наведвання капліцы Маці Божай Вострабрамскай. Тут мы сустрэліся з пілігрымамі з Мінска і польскага горада Кракава, і ўсе разам прымалі ўдзел у святой імшы, якую вялі літоўскі святар і наш ксёндз Ян Гавецкі. Капліца невялікая, але месца знаходзіў кожны, хто прыходзіў. Здавалася, зайдзі сюды і сотні людзей адначасова - святыня пашырыцца і прыме кожнага. Немагчыма было адвесці вочы ад вобраза Божай Маці міласэрнасці. Ад яго вее незвычайным спакоем, цеплынёй і пяшчотай. І зноў з вялікім даверам у малітве пачынаеш прамаўляць свае просьбы, падзякі, дзелішся болем.
Дзякуй, Божая Маці, што выслухала мае і нашы просьбы! Аддаём сябе пад Твою апеку!
Наведалі капліцу Святога Казімежа. З цікавасцю разглядалі рэліквіі гэтай святыні. Разам з іншымі пілігрымамі і вернікамі прынялі ўдзел у святой імшы. Прыемнай нечаканасцю было для нас, калі на святую імшу выйшлі Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч з вялікай групай біскупаў і ксяндзоў з Літвы, Латвіі і Польшчы. І хоць Святое Пісанне гучала на літоўскай мове, хваляванне не пакідала ні на хвіліну. Кожны з нас меў магчымасць адчуць зычлівы поціск рукі святара, прыняць Святую Камунію з рук арцыбіскупа Тадэвуша Кандрусевіча. Згадзіцеся, такое бывае, можа, раз у жыцці.
Дзякуй вам, паважаныя духоўныя настаўнікі, за Божае слова, за сумесную малітву, за зычлівасць і павагу да вернікаў!
На кароткі час затрымаліся ў касцёле Святых Апосталаў Пятра і Паўла. Але позірк на доўгі час захавае ў памяці веліч, непаўторнасць і багацце яго ўнутранага ўбранства. Каля касцёла сустрэлі маладую пару ў вясельным убранні. Мільганула думка: клятва вернасці, дадзеная імі падчас сакраманту сужэнства, ніколі не будзе парушана.
На працягу ўсёй пілігрымкі мы маліліся, і кожны з нас адчуваў Божую прысутнасць. Ехалі без перашкод, зычліва і з даверам аднесліся да нас работнікі мытні, змаглі задаволіць свае звычайныя жыццёвыя патрэбы, убачыць штосьці іншае, параўнаць, каб яшчэ раз адзначыць для сябе: я люблю Беларусь і сваю малую радзіму, дзе нарадзілася і дзе жыву, і чужых выгод мне не трэба. Так усё склалася вельмі добра. Дзякуй, Божа, за ласку і апеку!
Крыху мяшаў дождж, які добра паліваў нас зверху. Але, можа, гэта таксама нейкі знак, што не ўсё ў жыцці так проста, што трывалы духоўны падмурак дапаможа справіцца з фізічным станам, дапаможа пераадолець жыццёвыя выпрабаванні. Зразумела, у кожнага ён свой - гэты падмурак. Але калі ён збудаваны на аснове Божых запаветаў, калі твоё сэрца працінае не только свой, але і чужы боль, калі ты не можаш раўнадушна прайсці міма пачутага жаласнага "мяў" бяздомнага кацяняці, значыць ты духоўна здаровы.
Дзякуй, Божа, за дар мудрасці!
Застаецца толькі сказаць, што ініцыятарам і арганізатарам гэтай пілігрымкі з'яўляецца ксёндз парафіяльнага касцёла Святых Апосталаў Пятра і Паўла Ян Гавецкі. Ад імя ўсіх пілігрымаў адрасую Вам, паважаны ксёндз Ян, словы ўдзячнасці і шчырай падзякі за магчымасць духоўна ўзбагаціцца. Заварожвае ваша глыбокая вера ў Бога, самаадданасць у душпастырскай працы, прыемна ўспрымаецца ваш гумар і павага да кожнага. Ад усяго сэрца жадаем Вам здароўя, штодзённай радасці ў святарскім служэнні, спакою ў думках, апекі Маці Божай кожную хвіліну. Дзякуй, што лечыце нашы душы!
М. Коркінец ад імя ўдзельнікаў пілігрымкі.
