Аб'ява аб тым, што ў аграгарадку Геранёны 20 кастрычніка адбудзецца баль-прыём "Рэха забытага балю ў Барбары Радзівіл", дазволіла мясцовым жыхарам зрабіць нешта насуперак будзённаму графіку і правесці вольны час у зусім нязвыклых абставінах.
Аказалася, што гэта зручна - дабрацца туды, куды звычайна не паспяваеш, больш за тое - самым нечаканым чынам стаць саўдзельнікам падзей мінулых стагоддзяў!
Выдатнае цёплае надвор'е, якое ўсталявалася ў залатыя дні бабінага лета, спрыяла святу. Зрэшты, балі заўсёды даваліся круглы год, але сезон пачынаўся з позняй восені - часу найбольшай канцэнтрацыі прадстаўнікоў вышэйшага свету ў гарадскім асяроддзі - і працягваўся баль увесь зімовы час, за выключэннем перыяду, калі трэба было пасціцца.
Гісторыя Геранён звязана з імёнамі вядомага роду беларускіх магнатаў - Радзівіламі. Як напамін пра даўнія часы - легенда пра рамантычнае і трагічнае каханне, якое ўзнікла паміж жонкай ваяводы Станіслава Гаштольда, уладальніка Геранёнскага замка, Барбарай Радзівіл і польскім каралём Жыгімонтам II Аўгустам.
Ведаючы адно з тайных правілаў любога балю: "На балі ні на хвіліну не забывайце, што выраз твару павінен быць вясёлым і ветлівым. Маркотны або злы твар на балі - тое ж, што скокі на памінках ", - усе запрошаныя з усмешкай раскланьваліся перад гаспадыняй балю Барбарай Радзівіл, якая пад гукі старадаўняй музыкі радасна вітала гасцей.
Чынным крокам у суправаджэнні світы Барбара абыходзіла свае ўладанні і надавала асаблівую ўвагу знакамітым гасцям, сярод якіх былі вядомыя гістарычныя асобы Іўеўскага краю: жонка вялікага князя літоўскага Гедыміна княгіня Ева, заснавальніца зямель іўеўскіх са світай; вялікі князь літоўскі Трабус з дачкой Дзмітрыя Дамброўскага і ў суправаджэнні летапісца; графіні Умястоўскія, уладальніцы зямлі жамыслаўскай.
Такі вечар стаў ужо не толькі прыгожай данінай памяці, але і штогадовай традыцыяй.
У гэты раз актыўнымі ўдзельнікамі прыгожага мерапрыемства былі навучэнцы харэаграфічнага аддзялення Геранёнскай дзіцячай школы мастацтваў, Геранёнскай сярэдняй школы і вайскоўцы Геранёнскага пагранпаста.
З сучаснасці ў прапанаваныя абставіны іншай эпохі, на баль вытанчаных манер раптам ступілі знатныя дамы і галантныя кавалеры, змяніўшы звыклыя джынсы, дзелавыя касцюмы на бальныя сукенкі і смокінгі.
Бальныя ўборы былі вытанчаныя, адказвалі патрабаванням моды. А некаторыя нават спецыяльна іх пашылі да балю-2019.
Уражвалі відовішчнасць і пазнавальнасць дадзенага мерапрыемства, арганізаванага прадстаўнікамі ўстаноў культуры і адукацыі.
А таму захопленыя мясцовыя жыхары, ад малога да вялікага, з цікавасцю назіралі за тым, што адбываецца. За гэты вечар можна было перажыць іншае маленькае жыццё.
Маладыя людзі, прымаючы запрашэнне на баль, ўзялі разам з тым на сябе абавязацельства танцаваць. Той, хто хацеў зрабіцца улюбёнцам грамадства, павінен быў усёй душой аддацца задавальненням і танцаваць лепш і больш за ўсіх.
Дапамагала ў гэтым Ульяна Паўлаўна Мінюк і яе знакаміты майстар-клас па выкананні такіх танцаў, як паланэз, вольта, алеман, сальтарэла, павана.
Баль у наш час - гэта ці ледзь не адзіная магчымасць для сучасных дзяўчат закруціцца ў старадаўніх немудрагелістых танцах і прадэманстраваць свае пышныя бальныя сукенкі, а для кавалераў - зрабіць запрашэнне ў выглядзе кампліменту: "Вы такая прыгожая сёння, што любавацца Вамі - адно задавальненне. Спадзяюся, Вы падарыце мне шчасце любавацца Вамі ў сальтарэла? "...
Нескладаныя рухі, рытмічная музыка, кансультацыя Ульяны Мінюк дазвалялі ўдзельнікам мерапрыемства з лёгкасцю асвойваць кожнае “па” і атрымліваць задавальненне ад таго, што кружышся ў віхуры старадаўніх танцаў.
Кожны спецыяліст бальнай культуры раскажа вам, што баль пачынаецца з паланэза (польскага танца) або менуэта. Так і было.
А яшчэ зацікаўленая публіка з задавальненнем разглядала выставы веераў, літаратуры і сувенірнай прадукцыі, якія размясціліся ў фае.
Падрыхтоўка да свята не засталася незаўважанай: падчас мерапрыемства назвалі ўладальнікаў лепшых бальных раскошных убораў, арыгінальных веераў, а таксама таленавітых выканаўцаў рэверанса.
Новая праграма цудоўнага балю дазволіла людзям, якія цікавяцца мінулым Іўеўшчыны, лёсамі яе знакамітасцяў, душой дакрануцца да гісторыі і, вядома, захапіцца старадаўняй музыкай, шоргатам бальных убораў, рэверансамі, далікатнымі манерамі.
Мабыць, мінулае спакойна ўжываецца з сучаснасцю.
І. Халява.
Фота
С. Зянкевіча.
